Ilonka werd als overbodig, nutteloos, te oud en te hoge kostenpost gezien. Daarom moest ze naar de slacht. In de stukjes die ik hiervoor heb geschreven heb ik volgens mij het nut van haar bestaan wel bewezen.
Maar wanneer ben je nuttig? Het antwoord hierop is niet simpel, het heeft met ethiek en persoonlijke kijk te maken.
Ben je nuttig als paard/pony als je prijzen wint? Als je grote bosritten kunt maken? Dan zijn veulens en jonge paarden ook niet nuttig... Die moeten alles nog leren. Maar jonge paarden zijn schattig en hebben de toekomst.
Ik ben van mening dat elke leeftijdsfase zijn eigen schoonheid heeft, maar we moeten het wel willen zien. Bejaarde paarden zoals Ilonka kunnen nog veel nut hebben. Zoals bijvoorbeeld het vertrouwen dat ze jonge kinderen kunnen geven. Het enige wat Ilonka hoeft te doen, is gewoon... te zijn.
Ik vind het ethisch om elke leeftijdscategorie van mens en dier te waarderen en de schoonheid ervan in te zien. Naar mijn mening is het een kwestie van beschaving om de oude dag van mens en dier te verzorgen en te waarderen. Daarmee is het bestaansrecht van een bejaard (dier) paard niet minder groot, dan dat van een jong dier. Een bejaard paard kan op een ander manier vreugde brengen...
Het enige dat het misschien vraagt, is een verandering in de kijk van ons op het leven en de oude dag.