De winterdeken drukt namelijk op haar schoft (dit is de plek waar de hals overgaat in de rug). De warme en waterdichte deken weegt best wel wat. Haar lange manen helpen om de druk van de deken te dragen. Maar met de laatste knipbeurt zijn deze manen flink ingekort. De korte manen bieden geen steun en bescherming meer tegen de zware deken. De korte stekeltjes die de overblijfselen van de manen zijn, worden juist plat gedrukt op de huid.
Bij het bewegen gaat dit iriteren en schuren en veroorzaakt vervolgens een huidwond. Zoals op de foto hieronder is te zien, zijn de manen zelfs volledig verdwenen en de zere plek is veranderd in een grote wond.
Het schuldgevoel van mij sijpelt echter nog even door. Vanwege mijn domme actie heeft Ilonka bijna een maand lang met deze wond rondgelopen. Als ik de merrie niet had geknipt, dan was de wond er ook zeker niet gekomen.
Maar het doet me wel goed dat Ilonka zo snel en goed weer herstellende is.