Ilonka is een oude merrie uit het jaar 1988. Ze heeft vroeger voor de kar gestaan. Toen wij haar in de koude winter van 2009 gingen verzorgen was het een pony die weinig aandacht kreeg. Ze genoot enorm van elke poetsbeurt en alle lieve woordjes die mijn kinderen in haar oren fluisterde.
Al snel groeide er een band. Als wij bij de wei kwamen staan en haar riepen kwam ze in galop naar het hek toe rennen. Dit deed haar goed, maar ons ook. Wij sloten haar in ons hart. Mijn twee dochters stonden dan bij het hek te springen van plezier. Mijn zoon, die toen nog in een buggy lag kreeg regelmatig een zachte paardensnuit over zijn wang heen.
We hebben eerst alleen maar getroeteld en gepoetst pas na een dik jaar zijn mijn dochters er voorzichtig stukjes op gaan zitten en dat ging prima.
Terwijl ze eigenlijk op stal de reputatie had een bok pony te zijn en iedereen er afgooide. Tot op de dag van vandaag heeft ze dat nog niet geprobeerd. Ze heeft zich ontpopt als een lieve merrie voor kinderen. Ze doet vaak nieuwsgierig haar hals omlaag om te kijken wat de kinderen aan het doen zijn. Mijn zoon kan zelfs onder haar buik doorlopen en met haar staart zwaaien zonder dat ze er chagrijnig van wordt. Mijn oudste dochter kan op haar staan en rondjes op haar rug draaien terwijl ze rustig blijft staan.
Dit wil niet zeggen dat ze altijd super braaf is, want ze kan ook streken uithalen! Als er iets lekkers is, dan weet ze dat haarfijn te vinden: paarden snoepjes die in jaszakken zitten weet ze als een echte detective te vinden, en daar gaat ze dan met haar zachte neus aan kriebelen. Hopend dat ze dan de snoepjes krijgt. Het is een lieve oude snoeperd!
Al snel groeide er een band. Als wij bij de wei kwamen staan en haar riepen kwam ze in galop naar het hek toe rennen. Dit deed haar goed, maar ons ook. Wij sloten haar in ons hart. Mijn twee dochters stonden dan bij het hek te springen van plezier. Mijn zoon, die toen nog in een buggy lag kreeg regelmatig een zachte paardensnuit over zijn wang heen.
We hebben eerst alleen maar getroeteld en gepoetst pas na een dik jaar zijn mijn dochters er voorzichtig stukjes op gaan zitten en dat ging prima.
Terwijl ze eigenlijk op stal de reputatie had een bok pony te zijn en iedereen er afgooide. Tot op de dag van vandaag heeft ze dat nog niet geprobeerd. Ze heeft zich ontpopt als een lieve merrie voor kinderen. Ze doet vaak nieuwsgierig haar hals omlaag om te kijken wat de kinderen aan het doen zijn. Mijn zoon kan zelfs onder haar buik doorlopen en met haar staart zwaaien zonder dat ze er chagrijnig van wordt. Mijn oudste dochter kan op haar staan en rondjes op haar rug draaien terwijl ze rustig blijft staan.
Dit wil niet zeggen dat ze altijd super braaf is, want ze kan ook streken uithalen! Als er iets lekkers is, dan weet ze dat haarfijn te vinden: paarden snoepjes die in jaszakken zitten weet ze als een echte detective te vinden, en daar gaat ze dan met haar zachte neus aan kriebelen. Hopend dat ze dan de snoepjes krijgt. Het is een lieve oude snoeperd!
