Mijn jongste dochter heeft samen met een vriendinnetje Ilonka mee naar ons huis genomen, gewoon omdat het leuk is. De pony snapt er niets van! Geen gras en geen andere paarden. Volgens mij vindt ze het echt niets. Op het moment dat de meiden even naar binnen lopen, wil ze achter de dames aan, mee naar binnen.

Het hooi wat normaal gesproken aan de cavia's wordt gegeven vind ze ook niet lekker. Water drinkt ze gelukkig wel. De meiden zijn er druk mee en ze voelen zich zeer verantwoordelijk!

Ilonka ondergaat het allemaal maar. Het rondlopen buiten de weide vind ze geweldig, ze kijkt haar ogen uit en neemt de omgeving goed in zich op, maar de achtertuin is in haar pony ogen echt een waardeloze tuin: geen sprietje gras!

 

Volgens deze twee meiden is het geen echte vakantie als je niet met je pony een ijsje bent wezen halen. De ijswinkel in Bennekom werd vereerd met een bezoekje te paard. Ilonka kon even knabbelen en kreeg wat water en de meiden een ijsje.

De merrie kreeg veel bekijks in het centrum. Een passerend jongetje maakte zelfs de opmerking: "Kijk een gouden pony!"

An English story for my family and friends abroad.

My 7 year old son with our precious horse Ilonka. During a walk we took a brake and the mare didn't fancy the grass but was rather interested in hugging my son who sat down on the roadside. 

I found this so cute! The interaction they usually have together is so heartwarming, you can just feel the love flowing between the two of them. Ilonka put her head down in his lab and he just started to hug the old lady. They both enjoyed it.

Ook al is Ilonka niet de jongste meer , ze draaft nog parmantig rond. Met veel plezier trekt ze regelmatig een sprintje en draaft dan  met haar hoofd fier in de lucht en haar staart omhoog...  Op zo een moment heeft de bejaarde merrie een zeer trotse uitstraling die menigeen zal doen twijfelen aan haar leeftijd. 

De getoonde trots is een weergave van haar diepe inborst die ook op deze leeftijd nog regelmatig wordt getoond. Dit bewijst dat bepaalde kenmerken zo diep zijn verankerd dat ze altijd zichtbaar zullen blijven.

Ilonka gaat regelmatig samen met een van mijn dochters en een vriendinnetje aan de wandel. Een grasveldje tussendoor om even te knabbelen vind de merrie natuurlijk een uitstekend idee. 

De bejaarde dame gaat onverstoord grazen terwijl een paar meter verderop een paar joelende jongens aan het voetballen zijn. Heerlijk dat dit naast elkaar kan gaan zonder dat één van de partijen last heeft van de ander.

De pubermeiden zijn wel verbaasd dat de jongens niet eens opkijken van hun spel en gewoon blijven voetballen, het paard interesseert deze jongens in ieder geval  niet. 

Om Ilonka een beetje te ondersteunen met dit onstuimige zomerse weer heeft ze af en toe een regendeken op. Het gezegde, 'dat er niets onvoorspelbaarder is dan het weer', lijkt momenteel wel aardig te kloppen. 

Het is een zomer met veel gezichten. De ene  keer plenst het dat het giet en de andere keer straalt de zon en is het stikheet. Wij mensen kunnen onze kleding aan deze wisselvalligheid aanpassen. De vacht van Ilonka is wat  minder flexibel, die verandert namelijk met het seizoen mee. Omdat de merrie dag en nacht in de weide buiten staat, wordt het met dit wisselvallige weer ingewikkeld om haar lijf en vacht hierop af te stemmen. Vandaar de regendeken, die zoals het zegt het water tegen houdt. 

Ilonka kijkt graag naar auto's. Ze is er niet bang voor. De meeste auto's die ze tegenkomt rijden ook rustig. Ze is gefascineerd door deze vreemde weggebruikers. Tijdens een wandeling, waarvan een gedeelte langs de snelweg, heeft ze een prima uitkijkplek gevonden.

Van een veilige afstand geniet de bejaarde merrie van het verkeer op de snelweg A12. De dame kan er lang naar kijken, zonder verveling en zonder angst.

Wat mij dan weer boeit is de vraag wat de fascinatie van de pony is voor het sjezende verkeer? Wat is er zo interessant aan?