Blog Archives

Pony streken

30/1/2014

Ilonka is heel lief voor kleine kinderen, maar dat wil niet zeggen dat ze nooit ondeugend is. Ze heeft een scherpe neus en die neus wordt altijd aangetrokken door lekkere geurtjes, zoals een appel, wortlel of boterham met hagelslag.

Als er een plastictasje bij de poetsplaats hangt of ligt, is ze eigenlijk altijd geneigd om dat even te controleren op iets lekkers. Net als de paardensnoepjes die ik altijd in dezelfde jaszak bewaar. Ze wil altijd even kijken of er niet toevallig nog eentje in zit die ik vergeten ben te geven.

0 Comments

Bijgevoerd

29/1/2014

0 Comments

In de winter groeit het gras minder hard en is er minder te eten in de weide. Ilonka wordt regelmatig bijgevoerd. Hier staat ze te genieten van een volle bak met vers hooi. Als ze haar naam hoort roepen, kijkt ze wel even op.

0 Comments

Begrijpen begint bij willen begrijpen.

27/1/2014

0 Comments

Wat is de basis van elkaar begrijpen? Het verlangen om elkaar te willen begrijpen.

Als iedereen zijn best doet, kom je een heel eind. Zo ook bij mijn zoon die Ilonka berijdt.

De wil van Ilonka was zo groot om de aanwijzingen van mijn zoon te begrijpen, dat ze keurig liep. Mijn zoon van 6, die nog wat ongeoefend is in het geven van de juiste hulpen, praatte tegen de merrie als de aanwijzingen niet meteen werden opgevolgd. Bij twijfel stopte Ilonka en keek dan bijna vragend achterom.

Wat een enorme wil om te begrijpen. Zo lief en ontroerend.

0 Comments

Hoofd en billen of kop en kont

25/1/2014

1 Comment

Mijn jongste zoon: "Mam, wij hebben een hoofd en geen kop he?" Ik knik bevestigend en kijk hem vragend aan, er komt vast meer... Hij gaat verder: "Ja en dieren hebben toch een kop? Maar paarden hebben ook een hoofd, toch?" Ik knik weer... "Dat is gek," zegt hij weer. "Een paardenhoofd en een mensenhoofd lijken niet eens op elkaar." Ik grinnik en zeg: "dat klopt." Hij kijkt me met een bedenkelijk gezicht aan, en gaat verder. "Ik vind dat we allemaal een kop moeten hebben of allemaal een hoofd... Maar hoofd vind ik een mooier woord."

Terwijl ik Ilonka verder poets en mijn zoon op haar rug ligt met zijn armpjes om haar hals geklemd, gaat het gesprek verder. "Hoe zit het dan met billen mam?" "Hoe bedoel je, precies?" vraag ik, in afwachting van welke wending dit gesprek gaat nemen. "Nou, wij hebben billen en Ilonka heeft een kont. Volgens mij hebben alle dieren een kont, toch?" Ik denk even na... "Ja, volgens mij wel, hoezo?" Mijn zoon: "Dan vind ik dus ook dat we eigenlijk allemaal billen moeten hebben. Kont is toch ook niet zo'n netjes woord?"

1 Comment

Wie ben ik?

24/1/2014

0 Comments

Wie ben ik? dat kan een mens zich afvragen. Wij mensen kunnen er over nadenken en er ook met elkaar over spreken. Ben ik mijn naam? mijn lijf? mijn relatie? mijn sport ?... zo kunnen we nog even doorgaan met vragen over wie we zijn, of wat een belangrijk deel van ons is. Het antwoord op de vraag, wie ben ik? kan vandaag anders zijn dan morgen. We hebben een naam, een lijf en relaties met mensen en dieren om ons heen. Maar is een van deze componenten nu doorslaggevend in wie we zijn? Of is de som der delen meer dan de stukjes apart? Of zijn het onze gedachten, gevoelens, dromen en wensen die een belangrijk deel uitmaken van wie we werkelijk zijn.

Ik vind het erg ingewikkeld en denk ook dat het antwoord van moment tot moment kan verschillen. Op het ene moment kunnen de emoties belangrijker zijn en op het andere moment je werk, of de Engelse woordjes die geleerd moeten worden voor een proefwerk. Wat wel duidelijk is, is dat wij mensen deel uitmaken van een web aan relaties, taken en gedachten en ons vermogen om hierover na te denken en met elkaar te communiceren.

Terwijl ik Ilonka aan het poetsen was, vroeg ik me af of zij zich wel eens afvroeg wie ze is. "Wie ben ik?" Zou die vraaag ooit door haar hoofd heen gaan?

Ik laat Ilonka nog wat hooi knabbelen, mijn zoon wil even op haar rug knuffelen. Ik aanschouw het tweetal en denk bij mezelf. Volgens mij kunnen dieren heel goed wat wij mensen graag zouden willen. Gewoon "zijn".

Ik denk dat een dier vooral van het ,,Ik ben" uitgaat. Wat lijkt me dat af en toe heerlijk.

0 Comments

Samen delen

23/1/2014

0 Comments

Ilonka en Belle delen samen het hooi. De twee vriendinnen kunnen goed samen in de wei staan en grazen vaak dicht bij elkaar. Ze missen elkaar ook echt als een van beide ,,even'' ergens anders is. Maar het delen van het hooi blijft wel moeilijk voor ze. Er is genoeg voor beide...

Er worden wat dreigementen over en weer uitgewisseld met de oren naar achter. Maar uiteindelijk staan ze toch samen tevreden aan het hooi te knabbelen... Ze hebben zelf hun zusterlijke conflict opgelost en gekozen voor het gezellig knabbelen. misschien heeft een beetje extra hooi ook wel geholpen....

0 Comments

beloning

20/1/2014

0 Comments

Na het ,,harde'' werken krijgt Ilonka altijd een beloning in de vorm van een paardensnoepje. Ze is er dol op. Ze weet ook altijd precies in welke jaszak ze bewaard worden. Als ze vind dat ze er eentje heeft verdiend, dan zoekt ze met haar zachte neus al de jas af op zoek naar de snoepjes...

Wat dat betreft is het best een oude snoepdoos.

0 Comments

Vriendschap

18/1/2014

0 Comments

Ilonka en Belle zijn dikke vriendinnen. Altijd samen in de wei aan het grazen. Ze lopen ook meestal bij elkaar in de buurt. Als de één even uit de weide wordt gehaald om verzorgd te worden, of om te sporten, dan word ze echt gemist door de ander. Hinnikend en heen en weer trappelend rent de achterblijvende merrie door de weide. Ze vinden het gewoon fijn om bij elkaar te zijn. De merries uitten ook duidelijk hun emoties van gemis naar elkaar, zo mooi om te zien. Dit is vriendschap voor de pony's. Genieten van elkaars aanwezigheid.

Ilonka knabbelt rustig aan wat hooi, terwijl mijn zoon intens geniet van het lijfelijke knuffel contact. Ze zijn ook echte vrienden.

Als wij naar de weide lopen en haar roepen, dan komt ze blij hinnikend aan galopperen, en gaat graag mee de weide uit.

Als wij een dag niet bij Ilonka zijn geweest, dan mist mijn zoon Ilonka. ,,Wanneer gaan we weer naar haar toe?'' ,vraagt hij dan. Soms wil hij zo graag even naar Ilonka, dat hij ervan moet huilen. Zo intens en zo puur, zo mooi.

Met zijn kleine handjes aait hij haar zachte teddybeervacht terwijl hij zijn wang tegen haar vacht aan vleit. Haar borstelen doet hij ook met plezier. Maar... om goed met deze grote pony te kunnen knuffelen is het toch echt het handigst om er bovenop te zitten. Met de armen om haar brede lijf heen, heerlijk. Dit is ook vriendschap.

0 Comments

Grenzen

17/1/2014

0 Comments

Dieren zijn hun lijf en zijn hier erg bewust van. Dit betekent dat ze ook bewust zijn waar hun lijf ophoudt. De grens tussen eigen lijf en de rest van de wereld is duidelijk. Door dit besef, geven ze vaak goed hun grenzen aan. Dit doen zij niet door woorden, maar door lichaamstaal en het gebruik van geluiden. Zoals paarden hinniken, briezen en met hun houding een hoop duidelijk kunnen maken voor andere paarden en mensen. Deze paardenmanieren leren de merries aan hun veulens. Maar jonge paarden leren niet alleen van hun moeders, ze leren ook van andere paarden in de omgeving. Zo leren ze spelen, liefkozen en de grens van een ander en zichzelf te herkennen en respecteren. Respect voor zichzelf en een ander wordt ze al jong geleerd.

Dieren leren elkaar ook dat geweld naar soortgenoten zoveel mogelijk vermeden dient te worden. Ze hebben elkaar nodig. Er wordt veel gedreigd en dat is vaak voldoende. Wij mensen zijn vaak geneigd om snel over te gaan tot geweld, dieren vermijden dit zoveel mogelijk. Ze gaan pas over tot het gebruik van geweld, als het echt strikt noodzakelijk is. Zoals bij paarden: het uitdelen van een trap of bijten wordt vaak pas toegepast als dreigen niet werkt.

Ilonka is heel goed in het aangeven van haar grenzen, met deze merrie valt niet te spotten. Ze dreigt regelmatig in de weide, als het haar niet aanstaat. Maar mijn kinderen kunnen onder haar buik zitten, zonder dat ze per ongeluk een stap verkeerd neer zal zetten.

0 Comments

Lijfelijk

8/1/2014

2 Comments

Waar mensen meestal spreken over het hebben van een lijf, is een dier zijn lijf. Dat komt ook duidelijk naar voren in vriendschappen. Vriendschappen tussen mensen worden vaak uitgedrukt in woorden en symbolen, zoals bijvoorbeeld praten over een favoriete film of een bosje bloemen geven. Maar vriendschappen tussen mens en dier zijn lichamelijk, zoals een paard zijn neus tegen je aan duwt. Een dier is zijn lijf, niet meer en niet minder.
De vriendschap met een paard wordt ook lijfelijk uitgedrukt in onder andere ,,verzorging, het borstelen, knuffelen en het berijden of mennen''.

Het is moeilijk of misschien wel onmogelijk om niet lichamelijk te worden in de relatie met een dier. Een dier legt contact met zijn lijf, dat is hun manier van communiceren: lichaamstaal. Hiermee nodigen zij ons uit, om onze lichamelijke kant te uiten. Dit is een van de redenen waarom een vriendschap met een dier zo verrijkend is. Hierin wordt je zo op je lichamelijke zijn gewezen, bewust of onbewust terug geworpen op het eigen lichaam en dat van het dier.

2 Comments

<<Previous

Auteur

Dit blog gaat over Ilonka, een fjorden paard uit 1988. Ilonka is een gevoelige en intelligente merrie. In haar leven heeft ze weinig mensen getroffen die haar kwaliteiten konden waarderen. Ze heeft zich altijd weinig gezien gevoeld. Mede daarom deze blog om haar een gezicht te geven en de mogelijkheid te geven om zich gezien te voelen.

Ik ben Jacqueline Postma en schrijf over en soms namens Ilonka over de dagelijkse dingen. Regelmatig met een filosofische kwinkslag, maar ook met paardenweetjes.

Archief

Juni 2018
Augustus 2017
Juli 2017
Juni 2017
November 2016
Oktober 2016
Mei 2016
April 2016
Maart 2016
Februari 2016
Januari 2016
December 2015
November 2015
Oktober 2015
September 2015
Augustus 2015
Juli 2015
Juni 2015
Mei 2015
April 2015
Maart 2015
Februari 2015
Januari 2015
December 2014
November 2014
Oktober 2014
September 2014
Augustus 2014
Juli 2014
Juni 2014
Mei 2014
April 2014
Maart 2014
Februari 2014
Januari 2014
December 2013

bankrekeningnummer lonka:

NL50 INGB 0688252338

t.n.v. J.I.M.Postma
(deze rekening wordt uitsluitend voor Ilonka gebruikt)

Auteur

Archief​

Archief