Doe eens een gok..
Wie weet wat dit is??
Wie weet wat dit is??
 Sinds 10 december 2013, de datum waarop Ilonka van de slacht is gered, is er veel gebeurd. Voor de pony een redding van haar lijf en leven, maar ik vraag mij soms af of zij zich daarvan bewust is. Voor mijzelf is deze reddingsactie een mijlpaal in mijn leven: deze lieve merrie heeft voor mij veel verandering teweeg gebracht.
Ilonka heeft inmiddels:
Het bewijs! Ilonka is het levende bewijs dat oudere dieren zeer zeker een meerwaarde hebben in de maatschappij en daarom ook een plaats verdienen in onze samenleving. Zij, met haar inmiddels respectabele 27 jaar, heeft levensvreugde, is gezond en geeft anderen (vaak kinderen) ook plezier.  Op een nazomerse dag is het heerlijk om een buitenrit te maken. Zowel ruiter als pony doen allerlei nieuwe ervaringen op.
De pony vergroot letterlijk haar wereld door eens buiten de grenzen van het vertrouwde boerenerf te gaan kijken. Ilonka geniet! Voor de ruiter is het prima om eens te ervaren hoe de pony buiten reageert op auto's, brommers en andere geluiden. Deze pony met levenservaring raakte niet onder de indruk van de elektrische heggenschaar, de opgevoerde brommer, of de pubers met harde muziek. Wel had deze pony eigen ideeën over de te volgen weg. Soms wilde ze de andere kant op of zelfs omkeren... Voor de ruiter de uitdaging om er op juiste wijze op te reageren. De oude merrie blijft een fascinatie houden voor opritten: ze wil overal wel even een kijkje nemen. Bij een boerderij kwam een grote hond blaffend aanspringen. Ilonka haar oren gingen plat naar achteren, met opengesperde neusgaten brieste ze een paar keer flink. Haar lijf weerspiegelde haar twijfel... Moet ik hard weg rennen, of niet? Toen ze doorhad dat de hond gevangen zat achter een groot gesloten hek, kwam de ontspanning voelbaar terug. Het kan aan mij gelegen hebben, maar het leek wel of ze de hond vervolgens een beetje uitlachte.  Zwilwrat... Het klinkt vies, maar wat is het eigenlijk, een zwilwrat? Het is niet een wrat zoals wij die kennen, en het is ook niet een of andere enge ziekte. Het zijn de knobbels aan de binnenkant van de benen van de paarden, zowel aan de voorbenen als aan de achterbenen. Alle paarden hebben ze. Zwilwratten doen geen zeer en horen bij de dieren, net zoals hun oren en staart.
Het zijn waarschijnlijk evolutionaire overblijfselen, toen paarden nog kleiner waren en vingers hadden, zoals bijvoorbeeld honden en katten, om op te lopen. Nu lopen paarden op vier gesloten hoeven. Zwilwratten zijn dus overblijfselen van verdwenen vingers. Paarden hebben deze niet meer nodig om op te staan. Hoeven functioneren beter om het hele paardenlijf te dragen. Met de bouw van hun benen en lijf zijn vingers op die plek ook niet echt handig, bovendien kunnen ze met hun lange hals en mond direct bij het gras en hebben hierbij ook geen vingers nodig. De vingers zijn dus stompjes geworden en nu als knobbels aan de binnenkant van de paarden benen zichtbaar. En verzorging zoals de hoeven of de vacht hebben ze niet nodig.  Tijdens de schoolvakantie is het voor Ilonka een drukke en gezellige tijd geweest. Er zijn veel "vrienden van Ilonka" langs geweest.
Hier op de afbeelding een gezin dat Ilonka borstelt, knuffelt en poetst. De kleintjes hebben nog even op haar rug gezeten, wat de trouwe viervoeter prima vond. De kinderen hebben genoten! De jongste wilde zelfs meteen op de boerderij gaan wonen om alle paarden te gaan verzorgen. Alle "vrienden van Ilonka" hebben genoten en zijn blij dat ze de lieve merrie in levende lijve hebben ontmoet, dat is toch anders dan via internet en deze verhaaltjes. Ilonka... Zij geniet met volle teugen, soms lijkt ze zelfs ster allures te krijgen.. en voor een foto echt te gaan poseren, net als een echt fotomodel of filmster.  Bij wormen denken mensen vaak aan regenwormen, of aan een ernstige parasiet in ons lijf. Bij mensen bestrijden we dit al lange tijd succesvol met chemische middelen. Ook zijn deze middelen als gevolg van onze levensstijl steeds minder nodig. Zoals eten met mes en vork, eten van een bord, handen wassen en andere ver ontwikkelde hygiëne.
Maar hier hebben we het over paarden. Specifiek over het ontwormen van paarden, het bestrijden van inwendige parasieten. Verschillende soorten wormen hebben zich inmiddels aangepast aan de chemische bestrijdingsmiddelen en kunnen hier tegen, ze zijn resistent . Dit is niet handig bij het ontwormingsproces.....het blijft zich ontwikkelen. Ontwormen is een oorlog in het paardenlijf. Zowel wormen als paarden willen overleven. Maar vroeger, voordat wij mensen ons in deze strijd mengden met farmaceutische middelen, was het een evolutionair proces... een natuurlijke selectie. Een slimme worm (parasiet) maakt het zijn gastheer (paard) niet al te ongemakkelijk. Als het paard blijft leven en gezond is, kan de worm ook goed leven. Op stal Roosendaal, waar Ilonka in de weide staat, worden de paarden en pony's elke drie maanden ontwormd. Dit gebeurt stalbreed, om besmetting zoveel mogelijk te voorkomen. Wormen komen via de mond (hooi, gras of door likken) naar binnen in de vorm van eitjes. In de darmen worden deze eitjes wormen. Via de mest komen de eitjes en wormen weer in de weide terecht en kunnen op deze manier voor nieuwe besmetting zorgen. Om voor een gezonde groep te zorgen is tegelijkertijd ontwormen erg handig. Ilonka en haar kudde zijn van de week ontwormd... Vanwege eigenbelang en in het belang van de groep. Hopelijk werken de wormen mee en vertrekken ze met stille trom.  Niemand is perfect, is een algemene uitspraak. Dit stelt mij eerlijk gezegd wel een beetje gerust. Wat zou een mens toch ontzettend veel moeten doen en ook laten om perfect te zijn.
Toch hebben we allemaal wel medemensen die we geweldig vinden. Hoe komt dit toch? Vaak zijn dit bekende personen die iets bijzonders gedaan hebben of ergens heel erg goed in zijn. Zoals nobelprijswinnaars en acteurs, bekende schrijvers, bekende sporters... Maar nog vaker zijn het mensen van wie we houden. Dit laatste maakt het zo speciaal. Dat wij met al onze imperfecties en eigenaardigheden, toch liefhebben en geliefd worden, dit is de magie van de liefde. De mensen van wie we houden, vinden we vaak niet perfect, maar wel geweldig! De onderliggende gedachten en het gevoel achter deze ,,magie'' is volgens mij de mooie kant willen zien van een ander. Zoals Ilonka, ze kan best chagarijnig zijn en koppig. Niet het klassieke schoolvoorbeeld voor een perfecte pony, maar ik zie vooral haar mooie kanten, lieve karakter en haar goede wil en bereidheid. Dit maaakt haar in mijn ogen geweldig!  Om de twee en een halve maand gaat Ilonka naar de hoefsmid. Of beter gezegd, de hoefsmid komt bij Ilonka. Dit dient regelmatig te gebeuren in verband met het behoud van haar voetjes. Deze worden dan bekapt. Zo heet het als haar hoeven worden bijgeknipt en gevijld. De paarden met hoefijzers onder hun voeten worden, eerst bekapt en daarna beslagen. De hoefijzers worden onder de voeten ,,vast geslagen'' met hoefnagels. Deze hoefnagels zijn een soort spijkers. Dit bekappen en beslaan doet geen pijn bij de viervoeters, omdat de hoef uit nagel bestaat. Eigenlijk worden de nagels van de pony op deze manier bijgewerkt.
Ilonka laat het bekappen allemaal gelaten toe. Alle afgebrokkelde randjes worden keurig bijgewerkt. Deze dame kan in de weide weer de blits gaan maken bij haar vriendinnen.  Er valt altijd wat te zien. Terwijl Ilonka gepoetst wordt kijkt ze naar boer Willem, die met zijn kleinzoon de paarden gaat voeren. Achterin de kar van de skelter wordt het hooi gedaan, zodat er speels gevoerd kan worden.
Als de kar met hooi voorbij rijdt wordt deze nagekeken en goed in de gaten gehouden door de pony... waar gaan die lekkere hapjes naar toe? Ik kijk het tweetal ook na en zie dat opa en kleinzoon samen genieten. Er wordt druk overlegd. Terwijl de ,,jonge boer'' de focus legt op het handig heen en weer manoeuvreren van zijn skelter met aanhanger, heeft de ,,oudere boer'' de focus bij het voeren. Het is inderdaad een prachtig en gezellig schouwspel. Opa en kleinzoon samen aan het werk.
|
AuteurDit blog gaat over Ilonka, een fjorden paard uit 1988. Ilonka is een gevoelige en intelligente merrie. In haar leven heeft ze weinig mensen getroffen die haar kwaliteiten konden waarderen. Ze heeft zich altijd weinig gezien gevoeld. Mede daarom deze blog om haar een gezicht te geven en de mogelijkheid te geven om zich gezien te voelen. Archief
|
