Buiten is het echt winters weer. Ilonka trotseert het zeer dapper, maar heeft last van de ijsresten onderaan haar staart en sokken.. De oplossing is een tip van een zeer slimme en lieve puber (Anne): afknippen! Gedaan, de merrie is er erg blij mee...
 Wat is tijd eigenlijk? De klok die doortikt? De nacht die overgaat in dag? De dagen van de week, de seizoenen, de jaren? We beginnen bijna een nieuw jaar, bijna is het 2015. Dit is abstract, maar om te beschrijven is het vaak weerbarstiger. Hoe moeilijk tijd ook te beschrijven valt, iedereen heeft het besef van tijd, tijd die langzaam aan verdwijnt in de geschiedenis... maar zich automatisch ook meteen weer aanvult in heden en toekomst.
Ilonka heeft besef van tijd. Niet in onze menselijke kloktijd, maar wel in de natuurlijke tijd. Haar vacht past zich bijvoorbeeld prima aan, aan het veranderen van de seizoenen. In de winter (nu dus) is het teddybeer-achtig en in de zomer glad. Net zoals in het voorjaar en in de zomer er veel groen gras is en ze haar buikje rond eet, is er in de winter echter minder en valt ze wat af, wat overigens erg gezond is. Op de vaste dagen dat ik bij Ilonka kom staat ze ook steevast bij het hek te wachten, om vervolgens blij mee te gaan. Best indrukwekkend, zoveel tijdgevoel en -besef van de lieve oude dame. Als ik onverwachts kom, dan staat ze meestal ergens te grazen maar komt vervolgens blij aanlopen bij het horen van haar naam. Ze past zich aan, aan de tijd en de situatie. Ik heb geen tijd... is een veel gebruikte uitdrukking. De tijd is de baas. Of nog erger: "ik heb geen tijd voor tijd." Dieren hebben hier geen last van, ze passen zich aan, ze laten de tijd niet de overhand nemen. Heerlijk! Nu hebben dieren ook minder verplichtingen dan wij mensen, maar toch... Het is heerlijk om soms mee te gaan in de flow...  Tijdens het rijden vinden de dames Ilonka en Belle het fijn om af en toe even contact te hebben.
Zoals hier op de foto is te zien zoeken ze elkaar op. De merries worden tijdens een korte pauze een stukje van elkaar af gezet, maar hoefje bij hoefje bewegen ze naar elkaar toe en dan opeens staan ze weer naast elkaar... Heerlijk om te zien, dat pony's ook echt bevriend kunnen zijn, net als wij mensen. Ze vinden het simpelweg fijn om in elkaars gezelschap te verkeren en af en toe even lichamelijk contact te hebben. Ik ben benieuwd of jullie kunnen zien, wie wie is....  VROLIJKE GEZONDE FIJNE KERST ILONKA en JACQUELINE  Dit druilerige weer geeft veel natte weidegrond met enorme grote modderplassen. En als je hier doorheen loopt of galoppeert spat het natuurlijk geweldig! Met als resultaat een errug vieze vacht.
Maar ach... Ilonka vertrouwt er op dat ze wordt gepoetst en opgelapt. Want met dit weer is het belangrijk om alle modder uit de vacht te halen. Klonterige modder kan vastkleven aan de huid en op die manier uiteindelijk lelijke wonden veroorzaken. Mok heet deze kwaal en geneest door het goed schoon en droog houden van de kapotte plekken. Makkelijker gezegd dan gedaan in deze natte winterse tijd van het jaar. Voorkomen is daarom dan ook veel handiger... Gelukkig heeft Ilonka geen last van mok! Ik ben ook altijd blij als ik weer een schone pony zonder wondjes terug kan zetten en trots op mijn robuuste oma merrie. Laatste column over Ilonka in de lokale krant, de Edese Post Het is een jaar geleden dat Ilonka van de slacht is gered en een nieuwe fase van haar leven is ingegaan. Ik ben dankbaar voor de dierbare herinneringen, de verbondenheid en liefde. Hopelijk komen er nog velen mooie momenten bij. Sponsoren en vrienden van Ilonka, GROTE DANK! |
AuteurDit blog gaat over Ilonka, een fjorden paard uit 1988. Ilonka is een gevoelige en intelligente merrie. In haar leven heeft ze weinig mensen getroffen die haar kwaliteiten konden waarderen. Ze heeft zich altijd weinig gezien gevoeld. Mede daarom deze blog om haar een gezicht te geven en de mogelijkheid te geven om zich gezien te voelen. Archief
|
