Met een winterdeken over de paarden-B.H. heen, is er bijna niets te zien, van haar lingerie. Net als bij dames lingerie, die is ook niet zichtbaar is door de kleding. Maar deze  B.H. werkt als een soort pleister op haar wond. 

Hier op de foto's is goed te zien hoe Ilonka haar paarden-B.H. draagt. De merrie vind het allemaal prima. 

Ilonka heeft een scheur in haar hoef. Dat is niet gunstig. De merrie staat dag en nacht buiten, de weide is op dit moment constant drassig. Op zich is dat niet erg, daar kan ze tegen, maar dan wel met verzorgde hoeven. Zonder scheur.

Gelukkig heeft de hoefsmid Erik Daniëls de tijd om naar de voeten van de merrie te kijken. Vakkundig  worden alle vier de hoeven bekapt. De gescheurde hoef krijgt de nodige extra aandacht. Daniels zorg ervoor dat de hoef weer netjes is en niet verder scheurt.  

Kijk maar naar het verschil. Links een foto van de hoef voordat de hoefsmid is geweest, met een gigantische scheur. Rechts nadat de smid deze heeft bekapt. Ilonka kan weer rustig een wandeling maken en door de wei heen rennen. 

Er is voor elk seizoen wel een paardendeken te bedenken en te vinden. Tot voor kort stond Ilonka, de stevige fjord, zonder dekens het hele jaar door buiten. Vanwege haar respectabele leeftijd (28) is besloten, in overleg met de dierenarts, dat het verstandig is om de merrie een dekentje om te doen, voor wat extra bescherming.

In de herfst en de winter een waterdichte en warme,  tegen de regen en lage temperatuur. In de lente en de zomer eentje die bescherming biedt tegen vervelende insecten. De warme tijd van het jaar vraagt om een ander type deken. Insecten hebben de onhebbelijke gewoonte om eitjes te leggen in de vacht van de pony en dat jeukt nog verschrikkelijk.

De manen en de staartwortel zijn de favoriete plekken voor deze nare plaaggeesten. Het effect daarvan is dat een pony zich op deze plekken vaak kapot schuurt of bijt. Dat is heel vervelend voor de pony en geeft vaak ook nog open wonden...  Kortom, het gaat van kwaad tot erger.

Een dunne deken helpt tegen deze nare prikkers in de warme tijd van het jaar. Zo'n dunne deken wordt ook wel eczeemdeken genoemd, omdat het helpt tegen zomereczeem. Want dat is de formele naam van de net beschreven aandoening.

Hier opgerold  (zie afbeelding) alvast de zomerdeken om Ilonka de komende zomer tegen nare insectenbeten te beschermen. Deze zijn een serieuze plaag voor de trouwe viervoeters. De deken zorgt ervoor dat ze minder goede bij de pony kunnen komen.

Het is nat en koud... de fjorden staan met de voeten en een deel van  de benen in een modderpoel. Ondanks de kou en de modder staat Ilonka er tevreden bij. Ze heeft genoeg te eten. De grijze bak hier op de foto is net gevuld met hooi door boer Willem. Als de pony's de berg met hooi hebben leeg gegeten, komt de boer weer met zijn sjofel en vult deze weer tot de rand toe aan.

De badkuip verderop in het weiland is ijsvrij, zorgvuldig en met veel plezier ijsvrij gemaakt door mijn zoon van acht.  Drinken is er ook genoeg, de bejaarde dame kan naar hartelust haar buik vullen. Kortom: alles wat ze eigenlijk als robuust koudbloedpaard nodig heeft, is aanwezig.

Terwijl ik in mijn ijskoude handen wrijf en mijn jas wat verder dicht doe, ben ik trots op mijn zielstevreden pony, die zich weinig van het weer aan schijnt te trekken. 

Om de paar maanden krijgen alle paarden op stal Roosendaal in dezelfde week een wormenkuur. Dit om te zorgen dat de edele dieren geen wormen krijgen en elkaar ook  niet met deze nare beesten besmetten. 

Het medicijn (de kuur) wordt met een spuitje in de mond gespoten, vervolgens slikt het paard dit middel automatisch door. Dit gaat vrij snel en gemakkelijk. Door de maag gaat de wormenkuur verder het spijsverteringskanaal in en wordt in het lijf opgenomen. Op deze manier dood het middel de vervelende wormen die zo gevaarlijk zijn voor de viervoeters. Als de wormen niet worden gedood gaan deze als parasieten langzaam het paard opeten. En dat willen we natuurlijk niet!

De naam verklaart het doel. De wormenkuur is een kuur tegen de wormen.

De manen van Ilonka worden regelmatig geknipt. Dat ziet er verzorgd uit. Net als bij de meeste mensen is het om de 6 weken, tijd voor de kapper. Vandaag heeft kapster Meike de eer.

Meike heeft het klassieke fjordenkapsel goed bijgeknipt. Ilonka is zeker 10 centimeter van haar manen kwijt.

De merrie vind het allemaal goed, ze krijgt aandacht en kan tegelijkertijd een dutje doen. 

Zeg eens eerlijk, het resultaat mag er best zijn...Meike en Ilonka zijn er geknipt voor.

Met zoveel neerslag is het begin van de weide van de pony's in een complete moerasvlakte veranderd. De pony's zakken zeker 20 á 30 centimeter diep in de modder weg. Dit is zwaar voor de edele dieren, maar als mens is het bijkans ontoegankelijk.

De pony's met hun vier benen zijn super stabiel in deze moddervlakte, maar het is te merken dat de fjorden het duidelijk niet prettig vinden. De fjorden willen van nature zoveel mogelijk drassigheid vermijden. Droge voeten en benen zijn veel prettiger. Ik snap ze volledig. Na het wassen van de voetjes, moeten ze weer door de vieze modder heen, om op een droog stuk weiland te komen. De edele benen zijn meteen weer vies, nat en modderig.

Als mens is het een heel ander verhaal. Onze laarzen bieden bescherming. Maar om door de moddersoep heen te komen is bijna een topsport. Als je twee stappen in het weiland zet, dan begint de sport.. Op het moment dat je een voet uit de modder trekt wordt de andere vast gezogen. Het lijkt bijna op een koorddanser: bij elke stap wankelen als een koorddanser op het touw. Het is heel wat als je overeind blijft en vooruit komt.  Het geeft mij iedere keer weer een overwinningsgevoel op het moment dat ik  zonder valpartijen het weiland verlaat.

Vandaag voelde ik me inderdaad weer een winnaar.