Ten opzichte van meer ervaren ruiters, zoals mijn tiener dochters en volwassenen is ze een stuk minder verdraagzaam, ze laat haar eigen karakter en mening veel meer blijken. Dan blijkt ze opeens niet zo volgzaam te zijn, maar een eigenzinnige tante!!
Voor kleine kinderen is Ilonka super lief en laat ze bijna alles toe. Mijn zoon van zes kan onder haar buik kruipen, aan haar hals hangen en languit op haar rug liggen, ze zal zeer voorzichtig zijn. Het lijkt of ze zich bewust is van de onervarenheid en jongheid van mijn zoon en andere kleine kinderen die op bezoek komen. Ze is dan uitermate verdraagzaam.
Ten opzichte van meer ervaren ruiters, zoals mijn tiener dochters en volwassenen is ze een stuk minder verdraagzaam, ze laat haar eigen karakter en mening veel meer blijken. Dan blijkt ze opeens niet zo volgzaam te zijn, maar een eigenzinnige tante!!
0 Comments
Ilonka is een Fjord en staat altijd buiten. Zij heeft een natuurlijke deken, haar vacht. Die vacht wordt exra dik in de koude tijd van het jaar. Fjorden paarden komen uit Noorwegen en in de winter maken ze een natuurlijke bescherming tegen de kou. Het resultaat is een soort teddy beren effect. Als het gaat sneeuwen, dan blijft de sneeuw zelfs op hun vacht liggen. Dit geeft weer dat ze zichzelf goed kunnen isoleren.
Prachtig dat moeder natuur dat allemaal zo goed regelt. Haar vacht is heerlijk om je gezichttegen aan te vleien... iets wat regelmatig gebeurd. Haar vacht nodigt op deze manier extra uit om gestreeld en geknuffeld te worden. Als Ilonka gepoetst wordt en er lopen kinderen langs, dan wordt ze ook bijna altijd even gestreeld en geknuffeld. Afgelopen weekeinde liep anders dan gepland. Mijn vader is met een hartstilstand in het ziekenhuis beland. Daardoor zijn de bezoekjes aan Ilonka er in het weekeinde helaas bij in geschoten. Maandagochtend vroeg ben ik vol enthousiasme weer naaar haar toe gegaan en stond ik aan de rand van het weiland met een wortel te zwaaien en riep haar naam. Normaal gesproken komt ze dan vol enthousiasme aan galopperen. Maar deze keer niet. Ze kwam aansjokken en bleef op een paar meter afstand staan. Ik riep een paar keer extra en zwaaide met de wortel... Ze keek me aan met haar oren naar voren, maar verzette geen stap. Ik zuchte diep en dacht, "ze is boos". Haar ritme is verstoord. We zijn even niet geweest en dat vind ze niet leuk en dat zal ze me laten voelen. Haar geduld was uiteindelijk groter dan het mijne, dus ik ging met mijn ´goede´ schoenen door de blubber... om de pony op te halen. Ze had meteen oog voor de wortel, die in één grote hap was verdwenen. Na een paar dikke knuffels en nog een wortel was haar humeur weer gedraaid en deed ze weer gezellig. |
AuteurDit blog gaat over Ilonka, een fjorden paard uit 1988. Ilonka is een gevoelige en intelligente merrie. In haar leven heeft ze weinig mensen getroffen die haar kwaliteiten konden waarderen. Ze heeft zich altijd weinig gezien gevoeld. Mede daarom deze blog om haar een gezicht te geven en de mogelijkheid te geven om zich gezien te voelen. Archief
|