Ilonka heeft besef van tijd. Niet in onze menselijke kloktijd, maar wel in de natuurlijke tijd. Haar vacht past zich bijvoorbeeld prima aan, aan het veranderen van de seizoenen. In de winter (nu dus) is het teddybeer-achtig en in de zomer glad. Net zoals in het voorjaar en in de zomer er veel groen gras is en ze haar buikje rond eet, is er in de winter echter minder en valt ze wat af, wat overigens erg gezond is.
Op de vaste dagen dat ik bij Ilonka kom staat ze ook steevast bij het hek te wachten, om vervolgens blij mee te gaan. Best indrukwekkend, zoveel tijdgevoel en -besef van de lieve oude dame. Als ik onverwachts kom, dan staat ze meestal ergens te grazen maar komt vervolgens blij aanlopen bij het horen van haar naam. Ze past zich aan, aan de tijd en de situatie.
Ik heb geen tijd... is een veel gebruikte uitdrukking. De tijd is de baas. Of nog erger: "ik heb geen tijd voor tijd." Dieren hebben hier geen last van, ze passen zich aan, ze laten de tijd niet de overhand nemen. Heerlijk!
Nu hebben dieren ook minder verplichtingen dan wij mensen, maar toch...
Het is heerlijk om soms mee te gaan in de flow...