brandmerk
Ilonka heeft een brandmerk op haar linker heup zitten. Deze is erop gezet toen zij een veulen was. Zij is in 1988 geboren en toen was het branmerken nog heel gewoon in Nederland en niet verboden.
In de afgelopen 26 jaar is er veel veranderd. Brandmerken is inmiddels verboden (sinds september 2001, in Nederland). Tegenwoordig worden de dieren gechipt. Dit zou een stuk paardvriendelijker zijn. Zo eenvoudig is het allemaal niet. Er zijn verschillende meningen met evenveel argumenten. Er zijn genoeg paarden die niet heftig reageren op het zetten van een brandmerk, een paardenhuid is 6 keer zo dik als dat van een mens. Er zijn ook genoeg paarden die compleet uit het dak gaan bij het zetten van een chip. Dit pleit voor geen van beide. Maar beide zijn een kijk op het moment zelf en dat is korte termijn.?????
Er is een groep die voorstander is voor het maken van een DNA profiel van elk paard. Bij dure sportpaarden wordt dit al veelal gedaan, hier kan ook weer mee gerommeld worden. Sommigen stellen irisscopie voor (ooglezen), dit geeft een unieke weergave, maar schijnt moeilijk te zijn bij onze bruinogige vriervoeters.
Waar het naar mijn mening om gaat is een zo diervriendelijk mogelijke manier te bedenken om een paard te kunnen identificeren, ook op lange termijn.
Wat er naar mijn mening ontbreekt is een objectief, betrouwbaar en grondig onderzoek met de effecten op lange termijn. Er zijn wel gegevens bekend van een tweetal quasi onderzoeken.
In 2009 is er in Denemarken een ,,onderzoek'' gedaan bij 7 paarden (ik persoonlijk zou dit liever een steekproef noemen in plaats van een onderzoek). Er werd gekeken naar de heftigheid van reageren op zowel het chippen als het brandmerken. Deze 7 paarden reageerden rustiger op het chippen. De eindconlussie van het ,,onderzoek'' was dat chippen beter zou zijn voor paarden. Deze groep vind ik voor mijzelf niet groot genoeg om dezelfde conclusies te trekken en ik vraag me ook af in hoeverre de persoonlijke voorkeur en de omgang met de paarden van impact is geweest.
In oktober 2010 is er in Duitsland gekeken naar een groep veulens, hoe zij reageerden op het zetten van een brandmerk. Volgens de onderzoeker(s) reageerden de veulens nauwelijks op het brandmerken, maar meer op het even verwijderd zijn van de moeder en het geluid en de geur van het brandmerken. Hier kan ook de persoonlijke kijk een rol in spelen.
Met chippen wordt veel gerommeld, en die kunnen in het lijf gaan zwerven en ontsteken, het aanbrengen geeft vaak ook veel sterss bij de paarden. Brandmerken is ook naar, en officieel verboden in Nederland. Iriscopie schijnt niet haalbaar te zijn bij paarden, dan lijkt het DNA profiel nog de meest paardvriendelijke optie.
Brandmerken, chippen of anders? Het blijft hoe dan ook erg ingewikkeld.
Ik ben voorstander voor een groot internationaal, objectief en grondig onderzoek, naar wat nu eigenlijk echt het meest paardvriendelijk is. Als een aantal diergeneeskunde faculteiten uit verschillende landen even samenwerken lijkt me dat niet echt ingewikkeld.
In de afgelopen 26 jaar is er veel veranderd. Brandmerken is inmiddels verboden (sinds september 2001, in Nederland). Tegenwoordig worden de dieren gechipt. Dit zou een stuk paardvriendelijker zijn. Zo eenvoudig is het allemaal niet. Er zijn verschillende meningen met evenveel argumenten. Er zijn genoeg paarden die niet heftig reageren op het zetten van een brandmerk, een paardenhuid is 6 keer zo dik als dat van een mens. Er zijn ook genoeg paarden die compleet uit het dak gaan bij het zetten van een chip. Dit pleit voor geen van beide. Maar beide zijn een kijk op het moment zelf en dat is korte termijn.?????
Er is een groep die voorstander is voor het maken van een DNA profiel van elk paard. Bij dure sportpaarden wordt dit al veelal gedaan, hier kan ook weer mee gerommeld worden. Sommigen stellen irisscopie voor (ooglezen), dit geeft een unieke weergave, maar schijnt moeilijk te zijn bij onze bruinogige vriervoeters.
Waar het naar mijn mening om gaat is een zo diervriendelijk mogelijke manier te bedenken om een paard te kunnen identificeren, ook op lange termijn.
Wat er naar mijn mening ontbreekt is een objectief, betrouwbaar en grondig onderzoek met de effecten op lange termijn. Er zijn wel gegevens bekend van een tweetal quasi onderzoeken.
In 2009 is er in Denemarken een ,,onderzoek'' gedaan bij 7 paarden (ik persoonlijk zou dit liever een steekproef noemen in plaats van een onderzoek). Er werd gekeken naar de heftigheid van reageren op zowel het chippen als het brandmerken. Deze 7 paarden reageerden rustiger op het chippen. De eindconlussie van het ,,onderzoek'' was dat chippen beter zou zijn voor paarden. Deze groep vind ik voor mijzelf niet groot genoeg om dezelfde conclusies te trekken en ik vraag me ook af in hoeverre de persoonlijke voorkeur en de omgang met de paarden van impact is geweest.
In oktober 2010 is er in Duitsland gekeken naar een groep veulens, hoe zij reageerden op het zetten van een brandmerk. Volgens de onderzoeker(s) reageerden de veulens nauwelijks op het brandmerken, maar meer op het even verwijderd zijn van de moeder en het geluid en de geur van het brandmerken. Hier kan ook de persoonlijke kijk een rol in spelen.
Met chippen wordt veel gerommeld, en die kunnen in het lijf gaan zwerven en ontsteken, het aanbrengen geeft vaak ook veel sterss bij de paarden. Brandmerken is ook naar, en officieel verboden in Nederland. Iriscopie schijnt niet haalbaar te zijn bij paarden, dan lijkt het DNA profiel nog de meest paardvriendelijke optie.
Brandmerken, chippen of anders? Het blijft hoe dan ook erg ingewikkeld.
Ik ben voorstander voor een groot internationaal, objectief en grondig onderzoek, naar wat nu eigenlijk echt het meest paardvriendelijk is. Als een aantal diergeneeskunde faculteiten uit verschillende landen even samenwerken lijkt me dat niet echt ingewikkeld.
