Ik snap er niets meer van, maar de zorgen over eten weigeren zijn gelukkig weg.
Op de eerste afbeelding staat Ilonka van een grote hoop te knabbelen, die eigenlijk niet voor haar bedoeld is. Ik haal haar snel weg en zet haar op de poetsplaats neer om haar te gaan verzorgen. Als troost en omdat ze het best kan gebruiken, geef ik haar een plukje hooi...tot mijn grote verbazing weigert de bejaarde merrie verder te knabbelen. Ze heeft geen interesse meer. Dit is te zien op de tweede afbeelding, hier ligt een hoopje hooi, onaangeraakt. Ik begin me al een beetje zorgen te maken over haar gezondheid... maar voor de rest is ze prima en goed gemutst, dus gaan we lekker wandelen. Na de wandeling zet ik haar weer terug in de weide en leg er een pluk hooi bij, om te testen of ze echt geen trek heeft. Dit is te zien op de derde foto. Ze begint meteen te eten...
Ik snap er niets meer van, maar de zorgen over eten weigeren zijn gelukkig weg.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuteurDit blog gaat over Ilonka, een fjorden paard uit 1988. Ilonka is een gevoelige en intelligente merrie. In haar leven heeft ze weinig mensen getroffen die haar kwaliteiten konden waarderen. Ze heeft zich altijd weinig gezien gevoeld. Mede daarom deze blog om haar een gezicht te geven en de mogelijkheid te geven om zich gezien te voelen. Archief
|