Ilonka is dol op knuffelen! De meeste paarden knuffelen regelmatig met elkaar. Zoals hierboven een echte paardenknuffel is te zien. Omdat paarden viervoeters zijn, worden alle vier de voetjes op de grond gehouden. In plaats van de voorbenen (zoals wij onze armen gebruiken), gaan de viervoeters knabbelen met hun tanden, op een liefkozende manier gaan ze elkaars manen, of op de kont knabbelen en kriebelen, zoals op het plaatje hierboven is te zien.
Naast het tonen van de affectie aan een van de weidemaatje heeft het knuffelen ook een sociale functie. Een paard is een kuddedier en een vluchtdier. Dit betekent dat ze voor de eigen veiligheid en die van de groep op elkaar zijn aangewezen. Dit knuffelen versterkt de onderlinge band, wat de collectieve veiligheid weer ten goede komt. Paarden leven in groepsverband en waarschuwen elkaar voor gevaar en helpen elkaar als dit nodig is. Dit betekent dat de groep vertrouwen in elkaar moet hebben... Ze moeten weten wat de sterke kanten zijn van hun maatjes, dit voelen ze meestal ook feilloos aan. De merrie die gevaar goed aanvoelt en de groep kan waarschuwen en leiden naar een veilige plek, wordt meestal de leid merrie.
Ilonka is jarenlang de leid merrie geweest voor haar weidemaatjes, maar sinds een jaartje heeft ze haar plekje af moeten staan aan een jongere en meer fitte weidegenoot.
Wat bij observatie opvalt is dat Ilonka inderdaad niet meer de leiding heeft, maar nog wel duidelijk met respect wordt behandeld door de jongere generatie.
Ilonka boft daarnaast ook nog eens, want de meeste kinderen die bij Ilonka komen zijn dol op knuffelen!!
Naast het tonen van de affectie aan een van de weidemaatje heeft het knuffelen ook een sociale functie. Een paard is een kuddedier en een vluchtdier. Dit betekent dat ze voor de eigen veiligheid en die van de groep op elkaar zijn aangewezen. Dit knuffelen versterkt de onderlinge band, wat de collectieve veiligheid weer ten goede komt. Paarden leven in groepsverband en waarschuwen elkaar voor gevaar en helpen elkaar als dit nodig is. Dit betekent dat de groep vertrouwen in elkaar moet hebben... Ze moeten weten wat de sterke kanten zijn van hun maatjes, dit voelen ze meestal ook feilloos aan. De merrie die gevaar goed aanvoelt en de groep kan waarschuwen en leiden naar een veilige plek, wordt meestal de leid merrie.
Ilonka is jarenlang de leid merrie geweest voor haar weidemaatjes, maar sinds een jaartje heeft ze haar plekje af moeten staan aan een jongere en meer fitte weidegenoot.
Wat bij observatie opvalt is dat Ilonka inderdaad niet meer de leiding heeft, maar nog wel duidelijk met respect wordt behandeld door de jongere generatie.
Ilonka boft daarnaast ook nog eens, want de meeste kinderen die bij Ilonka komen zijn dol op knuffelen!!
