Wie ben ik?

Wie ben ik? dat kan een mens zich afvragen. Wij mensen kunnen er over nadenken en er ook met elkaar over spreken. Ben ik mijn naam? mijn lijf? mijn relatie? mijn sport ?... zo kunnen we nog even doorgaan met vragen over wie we zijn, of wat een belangrijk deel van ons is. Het antwoord op de vraag, wie ben ik? kan vandaag anders zijn dan morgen. We hebben een naam, een lijf en relaties met mensen en dieren om ons heen. Maar is een van deze componenten nu doorslaggevend in wie we zijn? Of is de som der delen meer dan de stukjes apart?  Of zijn het onze gedachten, gevoelens, dromen en wensen die een belangrijk deel uitmaken van wie we werkelijk zijn.

Ik vind het erg ingewikkeld en denk ook dat het antwoord van moment tot moment kan verschillen. Op het ene moment kunnen de emoties belangrijker zijn en op het andere moment je werk, of de Engelse woordjes die geleerd moeten worden voor een proefwerk. Wat wel duidelijk is, is dat wij mensen deel uitmaken van een web aan relaties, taken en gedachten en ons vermogen om hierover na te denken en met elkaar te communiceren.

Terwijl ik Ilonka aan het poetsen was, vroeg ik me af of zij zich wel eens afvroeg wie ze is. "Wie ben ik?"  Zou die vraaag ooit door haar hoofd heen gaan?

Ik laat Ilonka nog wat hooi knabbelen, mijn zoon wil even op haar rug knuffelen. Ik aanschouw het tweetal en denk bij mezelf. Volgens mij kunnen dieren heel goed wat wij mensen graag zouden willen. Gewoon "zijn".

Ik denk dat een dier vooral van het ,,Ik ben" uitgaat. Wat lijkt me dat af en toe heerlijk.

---